«Τρέμω στη σκέψη ότι μπορεί να έρθει κάποιος δικός μου στην εφημερία του Ευαγγελισμού». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον ειδικευόμενο νευροχειρουργό Νικήτα Νανίδη καθώς περιγράφει τις «συνθήκες πόλεμου» που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι γιατροί και οι νοσηλευτές σε κάθε εφημερία του μεγαλύτερου δημόσιου νοσοκομείου της χώρας, που κατακλύζεται από 1.200 έως και 1.800 ασθενείς! Εκατοντάδες ασθενείς με τους συνοδούς τους συνωστίζονται και περιμένουν από τρεις, πέντε έως και 10 ώρες, έως ότου ολοκληρωθούν οι εξετάσεις τους. Μάλιστα έχουν καταγράψει και περιπτώσεις ασθενών που έμειναν σε ράντζα στους διαδρόμους του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) από 17 έως και 24 ώρες, έως ότου ολοκληρωθούν οι εργαστηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις, για να διαπιστώσουν οι γιατροί εάν χρειάζονται εισαγωγή ή όχι!

Κάτω από αυτές τις απαράδεκτες και απάνθρωπες συνθήκες, ο εκνευρισμός, οι φωνές και οι φραστικές επιθέσεις σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό αποτελούν καθημερινό φαινόμενο στον Ευαγγελισμό. Η ίδια εικόνα, όμως, παρουσιάζεται σχεδόν σε όλα τα μεγάλα νοσοκομεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, που έχουν πλέον επωμιστεί το βάρος των ασθενών, που έχει αυξηθεί έως και 30% εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. 

Ενδεικτικά, αναφέρουμε το Αττικό, το Λαϊκό, το Γενικό Κρατικό Αθηνών «Γεώργιος Γεννηματάς», το Γενικό Κρατικό Νίκαιας, τον Ερυθρό αλλά και στη Θεσσαλονίκη το ΑΧΕΠΑ και το Παπαγεωργίου, όπου σε κάθε εφημερία το προσωπικό δίνει πραγματική μάχη στην προσπάθειά του να σώσει ζωές κάτω από πραγματικά αντίξοες συνθήκες. 

Εξουθενωμένοι γιατροί και νοσηλευτές, που μετράνε 36 συνεχόμενες ώρες εργασίας στο νοσοκομείο, στις εφημερίες που είναι κάθε τέσσερις μέρες, προσπαθούν να εξετάσουν τα εκατοντάδες επείγοντα περιστατικά που καταφθάνουν μαζικά και είναι ένα «μπερδεμένο κουβάρι». 

Θύματα τροχαίων και εργατικών ατυχημάτων, εμφράγματα, εγκεφαλικά, αλλά και άπλα κατάγματα, πυρετούς και κρυολογήματα! Ταυτόχρονα, οι γιατροί και το ελάχιστο προσωπικό πρέπει να αντιμετωπίσουν τους πανικόβλητους συγγενείς που βλέπουν τον άνθρωπό τους να ταλαιπωρείται, να πονάει και να βογκάει στο ράντζο για ώρες. Και η «έκρηξη» δεν αργεί. Αλλες φορές οι συγγενείς ξεσπούν φωνάζοντας και βρίζοντας, κλοτσώντας και χτυπώντας όποια «άσπρη μπλούζα» βρουν μπροστά τους -όπως τακτικά συμβαίνει στο Αττικό-, και άλλες φορές κλαίνε και εκλιπαρούν ουρλιάζοντας για βοήθεια!

Η ίδια κατάσταση σε κάθε εφημερία τρόμου, σε όλα τα μεγάλα δημόσια θεραπευτήρια! Και όλα αυτά γιατί; Επειδή λόγω οικονομικής κρίσης έχουν κλείσει κλινικές και τμήματα σε άλλα, μικρότερης εμβέλειας νοσοκομεία, όπως η Αγία Βαρβάρα, η Πολυκλινική, το Νοσοκομείο Πατησίων, που «αποσυμπίεζαν» τα θεραπευτήρια πρώτης γραμμής, και έχει μπει λουκέτο στα νοσοκομεία του πρώην ΙΚΑ, π.χ. 7ο και 3ο ΙΚΑ. Και, όπως λένε στην «κυριακάτικη δημοκρατία» οι μάχιμοι γιατροί στα «χαρακώματα» των εφημεριών στα δημόσια θεραπευτήρια της Ελλάδας του Μνημονίου, τον τελευταίο καιρό... τα έχουν δει όλα.

Επτά ώρες για ένα εισιτήριο! 

Ευαγγελισμός: Από τους 1.300 έως 1.800 ασθενείς στα ΤΕΠ που εισέρχονται σε κάθε εφημερία, γίνεται εισαγωγή σε 150 έως 200. Οι υπόλοιποι θα έπρεπε να είχαν αντιμετωπιστεί στην περιβόητη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Περίθαλψης, που δεν υπάρχει στη χώρα μας ή, αν υπάρχει, ουδείς γνωρίζει πού κρύβεται! 

Στον Ευαγγελισμό εργάζονται 950 νοσηλευτές και χρειάζονται άλλοι 400 μαζί με τους τραυματιοφορείς, λέει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο πρόεδρος των εργαζόμενων γιατρών Καρδιολόγος Ηλίας Σιώρας: «Εκτός από την κόλαση που περνάνε οι ασθενείς και οι γιατροί στα ΤΕΠ, υπάρχουν και οι πολύωρες αναμονές στο γραφείο κινήσεως. Για να φτιάξει το εισιτήριο μπορεί να περιμένει έως επτά ώρες» αναφέρει ο κ. Σιώρας. 

Τα ράντζα στις παθολογικές κλινικές και στις χειρουργικές κλινικές φτάνουν τα 30, ενώ μόνιμα 15-20 ράντζα εδώ και χρόνια βρίσκονται στην ψυχιατρική. Το προσωπικό ασφαλείας που επέβαλλε μια κάποια τάξη έχει μειωθεί λόγω περικοπών, και έτσι οι ουρές στα ΤΕΠ είναι ορατές από τον δρόμο! 

«Τρέμω στην ιδέα να χρειαστεί να αντιμετωπιστεί ή να νοσηλευτεί κάποιος συγγενής μου στο νοσοκομείο που εργάζομαι! Προτιμότερο είναι σε επείγουσα ανάγκη να απευθυνθεί κανείς σε μικρότερο νοσοκομείο, με πιο ανθρώπινες συνθήκες εξέτασης και με ένα πιο ξεκούραστο προσωπικό, παρά να οδηγηθεί σε διάσημο ιατρό στα μεγάλα νοσοκομεία, όπου θα χρειαστούν πολλές ώρες μόνο για να περάσει την πόρτα του ιατρείου!» λέει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο Νικήτας Νανίδης, ειδικευόμενος νευροχειρουργός, γραμματέας Συλλόγου Ειδικευόμενων Ιατρών του Ευαγγελισμού, και προσθέτει: «Οι νέοι γιατροί ούτε συμφωνούμε αλλά ούτε ευθυνόμαστε για την κατάσταση αυτή. Ετσι μας παρέδωσαν το ΕΣΥ οι προηγούμενες γενιές. Οσοι δεν προτιμήσουμε τη μετανάστευση θα είμαστε μαζί με τον άρρωστο και στο άγχος του και στις καταγγελίες του ενάντια στο σύστημα αυτό».

Οι ξυλοδαρμοί στο «Αττικόν»

Αττικόν: Οι ξυλοδαρμοί και οι φραστικές επιθέσεις στο προσωπικό του Νοσοκομείου Αττικόν είναι πλέον σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Πώς, άλλωστε, να μην είναι, όταν σε κάθε εφημερία πηγαίνουν από 1.200 έως 1.300 ασθενείς, με άλλους τόσους συνοδούς, και γίνεται το αδιαχώρητο. Από αυτούς μόνο οι 200 χρειάζονται εισαγωγή, αφού πρώτα έχουν εκτυλιχτεί σκηνές απείρου κάλους στους διαδρόμους με τα 120 ράντζα. «Εχουμε 650 κλίνες, 750 άτομα προσωπικό, ενώ οι οργανικές θέσεις είναι 980 και έχουμε μόνο 11 τραυματιοφορείς. Τι να πρωτακάνουμε; Τα επεισόδια βίας είναι καθημερινά σε εμάς» λέει ο εντατικολόγος Μιχάλης Ρίζος και συμπληρώνει: «Το σύστημα είναι υδροκέφαλο. Ολη η Ελλάδα θα πηγαίνει σε πέντε έξι νοσοκομεία της Αθήνας και άλλα δυο τρία της Θεσασαλονίκης εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση».

Γενικό Κρατικό Νίκαιας: Η ίδια εμπόλεμη κατάσταση επικρατεί σε κάθε εφημερία και στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας, όπου συνωστίζονται περίπου 1.500 με 1.800 ασθενείς στα ΤΕΠ. Οι ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό είναι και εδώ τραγικές. «Μας λείπουν ακόμα 250 νοσηλευτές οι 50 από αυτούς είναι τραυματιοφορείς και γιατροί παθολόγοι, ΩΡΛ, θωρακοχειρουργοί. Εμείς δεν έχουμε ράντζα, ωστόσο χάνονται πολλές ζωές περιμένοντας κρεβάτι στην Εντατική» λέει στη «δημοκρατία» ο νευροχειρουργός Πάνος Παπανικολάου και συνεχίζει: «Είχα περιστατικό με εγκεφαλική αιμορραγία. Ηταν μια 50χρονη που έμεινε 12 μέρες διασωληνωμένη σε απλό θάλαμο! Την ημέρα που κατέληξε, το ΕΚΑΒ είχε 47 κλίσεις για ΜΕΘ, από τις οποίες εξυπηρετήθηκαν μόνο οι τέσσερις».

ΑΧΕΠΑ και Παπαγεωργίου: Οταν το ΑΧΕΠΑ εφημερεύει, δέχεται περισσότερους από 1.000 ασθενείς, ενώ ο χρόνος αναμονής για εξετάσεις έχει διπλασιαστεί και τα περιστατικά περιμένουν δύο με τρεις ώρες στην ουρά.

Προβλήματα, λόγω έλλειψης προσωπικού, έχουν και οι εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου. Στις εφημερίες δέχεται από 1.100 έως και 1.500 ασθενείς, ενώ η αναμονή για τα απλά περιστατικά φτάνει τις πέντε με οκτώ ώρες.

Ρίτα Μελά